เม็ดพุทรากับการปล่อยวางและเฝ้าดู

โปรดติดต่อลงโฆษณา
เพื่อร่วมสนับสนุนแพลตฟอร์มฟรีของเราต่อไป
Top Leaderboard
Fixed 1,900 baht/month
Slot 550 baht/month

เม็ดพุทรากับการปล่อยวางและเฝ้าดู

ติดต่อลงโฆษณา
Leaderboard in Content 1st
Fixed 1,000 baht/month
Slot 300 baht/month

วันนี้สีฝุ่นเอาเม็ดพุทราที่กินเสร็จแล้วมาอวดว่า “หนูกินเกลี้ยงเลย” เป็นการยืนยันสิ่งที่ผมเห็นคุณแม่ของผมทำกับหลาน ๆ และผมเอามาใช้บ้าง

ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยหงุดหงิดเด็ก ๆ โดยเฉพาะลูกตัวเองที่กินของเฉพาะบางส่วน เช่น กินแตงกว่าแต่ไส้ กินผลไม้แต่เปลือก และพยายามบีบบังคับต่อว่าให้เด็กกินให้เกลี้ยงหมดสมบูรณเหมือนกันเรา ซึ่งเราก็มักถูกเลี้ยงมาแบบนั้น

ผมเห็นแม่ผมปล่อยให้หลานกินแต่ไส้แตงกวา ก็ยังแอบคิดว่าช่างตามใจเด็ก แต่พอลูกเป็นบ้างเลยลองเอาอย่างแม่บ้าง นึกย้อนไปผมก็พอได้รับโอกาสที่ยังไม่ต้องกินอะไรที่ยังไม่อยากกินบ้าง ไม่กินผักบางชนิด ไม่กินไข่แดง พอไปสักพักโตมาก็กินได้

ผมยังจำตอนแรก ๆ เมื่อสีฝุ่นกินพุทราได้ ลูกกินแต่รอบ ๆ เหลือกเนื้อไว้เพียบเลย ได้แต่บอกว่าไม่กินให้หมดละลูกมันยังกินได้ เป็นบางครั้งบางคราว แต่ก็ไม่ได้บีบคั้นอะไร จนวันนี้ เม็ดพุทราเป็นอย่างที่เห็น เรียบร้อยกว่าผมกินเองอีก

ผมคิดว่าเด็ก ๆ มีจังหวะของเขา บางเรื่องที่ยังไม่พร้อม เราสามารถปล่อยไปก่อนโดยยังไม่ต้องรีบไปคิดถึงเรื่องเดี๋ยวจะเสียนิสัย หรือจะกินทิ้งกินขว้าง ตราบใดที่เรายังเป็นต้นแบบ เรายังใส่ใจเรื่องนั้น ๆ เมื่อเขาพร้อมเข้าก็จะทำได้เช่นกัน เทียบเคียงแล้วผมนึกถึงเรื่องกินผัก ตอนเด็กผมก็ไม่ค่อยกินผัก แต่มักเห็นผักในมื้ออาหาร แต่ก่อนเวลาไปร้างไก่ย่าง ส้มตำ ก็กินได้แต่ถั่วฝักยาว ไม่อยากกินผักอื่น ๆ จนวันหนึ่งที่ร้านถั่วผักยาวหมด เลยต้องลองกินผักอื่น ๆ อย่างกระหล่ำบ้างอะไรบ้าง สุดท้ายก็กินผักได้เป็นปรกติ ผมเลยคิดว่าสำหรับเด็ก ๆ แม้เค้าจะยังไม่พร้อมกิน ณ ตอนนั้น ๆ แต่ถ้าเค้าได้เห็นบ่อย ๆ เห็นคนอื่นกินอยู่เรื่อย ๆ ถึงเวลาเค้าก็คงหยิบมากินเองเมื่อถึง “จุดเปลี่ยน”