เริ่มต้น แค่คิดก็หนาวแล้ว
ติดต่อลงโฆษณา
Leaderboard in Content 1st
Fixed 1,000 baht/month
Slot 300 baht/month
        เคยได้ยินแนวคิดของการทำโฮมสคูลมาตั้งแต่ยังไม่มีลูก รู้สึกว่าน่าสนใจมาก และคิดว่าอยากทำให้ลูกบ้าง แต่เมื่อสนใจและศึกษามากขึ้น ก็รู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ยิ่งอ่านหนังสือครูส้ม ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถ และไม่มี resource เจ๋งๆแบบนั้น ความคิดผลุบๆโผล่ๆอยู่หลายรอบจนลูกโตเข้าโรงเรียนได้หลายปีแล้ว แต่ความคิดนั้นก็ไม่เคยหายไปไหน คอยวนเวียนทวงถามเหมือนเงา แต่เราก็หลีกเลี่ยงมาตลอด ด้วยความกลัว ความไม่รู้ และความรู้สึกไม่อยากรับผิดชอบ [break]

        มีอยู่ครั้งหนึ่งได้มีโอกาสคุย กันในวงสนทนากับเพื่อนที่เชียงราย ในวงนั้นมีอาจารย์ชาญเดช ซึ่งทำโฮมสคูลให้ลูกสาววัย preteen ชื่อน้องอะไรก็จำไม่ได้ซะแล้ว น้องก็นั่งคุยอยู่ด้วยกันด้วยเป็นเวลานานในแวดวงของผู้ใหญ่ โดยไม่แสดงความเบื่อหน่ายเลย ก็เลยได้พูดคุยและสังเกต สาวน้อยที่มีแววตาเป็นประกายเจิดจ้าด้วยความสุขสดใส ยามที่พูดถึงการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน ได้ทำในสิ่งที่รักและใฝ่ฝัน มีความสุข มีอิสระ และมีพลัง อย่างที่ไม่เคยเห็นจากเด็กวัยนี้คนไหนมาก่อน เรารู้สึกทึ่งและประทับใจมาก เป็นเหตุให้ครุ่นคิดถึงการทำโฮมสคูลอย่างลึกซึ้งอีกครั้ง

        อย่างไร ก็ดี เราก็ยังติดที่ตัวเราเองอีกมาก รู้สึกกลัว ลังเล และไม่มั่นใจว่าตัวเองจะทำได้ เคยเล่าเรื่องโฮมสคูลให้ลูกฟังตอนประมาณ 6-7 ขวบ เขาก็บอกว่าเขาอยากทำโฮมสคูล แม่ทำโฮมสคูลให้หน่อย เราก็อึ้งไปและตอบลูกไปว่า แม่ทำไม่เป็นน่ะ ลูกชายพูดทันทีว่า ไม่ต้องทำเป็นหรอกแม่ ทำเลย! นี่แหล่ะ wisdom ของเด็กจริงๆ ถึงตอนนี้ หลังจากที่ตัดสินใจลงมือทำ หลังจากเพียรหาข้อมูลเป็นกะตั้กอยู่นานนับเดือน เราก็พบว่ามันไม่ค่อยช่วยอะไรเท่าไหร่ สู้กระโดดลงจากหน้าผาเลยดีกว่า ตอนนี้เราก็รู้แล้วว่าเรามีปีก บินได้ ไม่ตกลงมาตายแน่นอน ถึงแม้จะบินแบบแถๆไปหน่อยก็ตาม อิอิ

        สังเกตดูความรู้สึกตัวเอง เมื่อก่อนเรากลัวที่จะก้าวเข้าไปใน unknown ไม่ไว้ใจลูก และไม่ไว้ใจชีวิตว่าจะออกมาโอเค จึงตัดสินใจไม่ได้ แต่พักหลังมีข้อมูลที่เป็นกำลังใจ และเป็นแรงบันดาลใจมากขึ้น และเราโฟกัสไปที่ประโยชย์ที่จะเกิดขึ้นกับครอบครัว มากกว่าอุปสรรคและความกังวล และเห็น pattern ของตัวเองด้วยว่ามักจะเป็นแบบนี้ มักรู้สึกว่าไม่พร้อมอยู่กับทุกเรื่องที่เราไม่ชัวร์ คราวนี้ก็เลยตัดสินใจทั้งๆที่กลัวแบบนั้นแหละ พอก้าวข้ามเส้นแบ่งตรงนั้นมาได้ จัดการลาออกและลงทะเบียนกับหมู่บ้านเด็กไปแบบเบลอๆ และลงมือทำเลย ก็ปรากฏว่าความเครียดหายไปเกือบหมด ตอนนี้ก็แค่ต้อง plan do check act ไปเรื่อยๆจนกว่าจะลงตัวที่สุด ณ ขณะนั้นๆเอง


by Preedawan on Jul 07, 2012

Posted in ไม่มีหมวดหมู่

ติดต่อลงโฆษณา
Medium Rectangle Sidebar 1st
Fixed 1,000 baht/month
Slot 300 baht/month

ป้ายคำค้น
No tags found

ในหมวดเดียวกัน
ป้ายคำค้นเดียวกัน
No related posts found
โปรเจ็กต์ของผู้แต่ง