เมื่อเราตัดสินใจ "ไม่ไปโรงเรียน"
ติดต่อลงโฆษณา
Leaderboard in Content 1st
Fixed 1,000 baht/month
Slot 300 baht/month
ก้าวแรกของ "เด็กไม่ไปโรงเรียน" และเป็นก้าวแรกของครอบครัวที่เดินไปเคียงข้างกัน ในเมื่อโลกมีอะไรให้เรียนรู้มากมาย.. จะมัวกลัวอะไร!!!
การโฮมสคูล เป็นเรื่องที่ติดอยู่ในใจแม่มาตั้งแต่ยังไม่มีลูก แต่ก็ติดกับความกล้า ๆ กลัว ๆ นั่นแหละ โดยเฉพาะเมื่อหลายปีก่อนการทำโฮมสคูลในทางปฏิบัติและดูจะเป็นเรื่องยุ่งยากวุ่นวายมาก ที่ยากกว่าการขออนุญาตคือการทำความเข้าใจกันคนรอบตัวและสังคม
 
ด้วยเหตุผลทั้งภายนอกและภายในจิตใจ ทำให้ครอบครัวเราตัดสินใจส่งลูกเข้าเรียนในระบบโรงเรียนทางเลือกซึ่งมีคุณภาพถูกใจเราสูงถึง ๘๐% แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความเปลี่ยนแปลงอันเป็นธรรมดาของโลกก็เกิดขึ้น สถานการณ์เปลี่ยนตัวเด็กเองก็เปลี่ยน เอาล่ะ!! จากที่คิดว่าใช่ มันเริ่มถอยห่างจากตัวเราไปทีละนิด ๆ จนเราต้องมาทบทวนกันในครอบครัวในวันที่แม่ไม่พร้อมเอาเสียเลย
 
แต่ "ความรัก" ชนะทุกสิ่ง แม่ไม่พร้อมแล้วใครจะพร้อม
 
เรื่องของลูก.. แม่นี่แหละจะเป็นให้ทุกสิ่ง แม้ตอนจบอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดในโลกแต่มันคือสิ่งที่ดีที่สุดที่แม่มี แม่รวบรวมพละกำลังทั้งหมดโกยออกมาวางไว้ตรงหน้า เดิมพันด้วย "ลูก" นับจากนี้ เราไม่รู้หนทางข้างหน้าจะเป็นเช่นไร การได้ทำในสิ่งที่เราคิดว่ามันดีที่สุดของเราแม่เชื่อว่ามันจะนำพาทุกเหตุการณ์ร้ายดีให้ผ่านไปได้ด้วย ๒ มือแม่
 
เป้าหมายคือลูกต้องเป็นคนที่มีคุณภาพ
คำว่าคุณภาพของแม่คือมีความสุขในการใช้ชีวิตตามอัตภาพ ไม่เป็นภาระสังคม และจะดีกว่านั้นถ้าสามารถเป็นน้ำดีของสังคมได้ เราจะเดินไปด้วยกัน เราจะข้ามผ่านทุกอย่างไปด้วยกัน
 
นับจากวันนี้.. ห้องเรียนของเราคือโลกกว้าง 
กว้างกว่ากว้างคือหัวใจ ที่เราต้องเปิดรับสิ่งใหม่ ๆ และพาเราไปสู่เป้าหมายที่แท้จริงที่เราต้องการ
 
โลกเป็นของเราแล้ว เย่!!!!!
 
...
วันนี้เราไปรับเอกสารจากโรงเรียน ซึ่งเป็นชิ้นสุดท้ายที่จะบรรจุลงซอง เซ็นรับรองสำเนาเสร็จแล้วเราก็มุ่งหน้าไปสำนักงานเขตการศึกษาฯ เพื่อยื่นเอกสารและแผนการเรียนที่เราเขียนไว้
 
นับจากนี้.. รอการแจ้งขั้นตอนต่อไปจากเจ้าหน้าที่