นอกจากนั้นการเรียนรู้ยังประกอบไปด้วย ปัจจัยอื่นๆ อีกมาก รวมทั้ง การเรียนรู้เป็นเรื่องเฉพาะตน  หากเราสามารถจัดการเรียนรู้ให้เหมาะสมเป็นรายบุคคลได้ การเรียนรู้จึงสามารถเป็นไปได้ด้วยดี เพราะการจัดการศึกษาที่จัดเป็นรายบุคคลนั้นสามารถ  ปรับเปลี่ยน เพิ่ม ลด ไปซ้ายไปขวา ได้ตามความต้องการของครอบครัวและของผู้เรียน  ดังนั้นหากผู้เรียนมีความต้องการเรียนรู้ในเรื่องใด (แม้เรื่องเดียวกัน กระบวนการเรียนรู้ก็ยังแตกต่างกัน สำหรับผู้เรียนแต่ละคน)แ  ผู้เรียนก็สามารถใช้วิธีการเรียนรู้ในทำนองเดียวกัน  ในเรื่องอื่นได้   ฉะนั้นเมื่อเป็นเช่นนี้การเรียนรู้ตลอดชีวิตจึงเกิดขึ้นได้  จากการคงอยู่ ของการอยากเรียน อยากรู้ (ใฝ่รู้) ซึ่งทุกๆ องค์ความรู้ในกลุ่มสาระต่างๆ  มีความสำคัญทั้งสิ้น สามารถก่อเกิดประโยชน์ให้แก่ตนเองและผู้อื่นได้ จึงมีความจำเป็นอยากยิ่งที่ เราควรจะให้อิสระกับการเรียนรู้ในขอบเขตกว้าง ๆ  ที่เหมาะสมกับผู้เรียน และจะทำให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น  โดยให้เวลาและไม่จำกัดขอบเขตของการเรียนรู้   เราไม่ควรเร่งรีบ   หรือกำหนดระยะเวลา  ขอบเขตของการเรียนรู้  ด้วยอายุ  ระดับชั้น ช่วงชั้นหรืออะไรก็ตาม  การจัดการศึกษาโดยครอบครัวจึงเป็นรูปแบบการหนึ่งที่เหมาะสมกับการเรียนรู้  เพราะผู้จัดและผู้เรียนสามารถปรับเปลี่ยน วิธีการ  ระยะเวลา และอื่นๆได้ ตามความเหมาะสมของผู้เรียนรวมทั้งของผู้จัดในเวลานั้นๆ  เนื่องจากสามารถจัดได้ตามความสนใจ

ความต้องการของผู้เรียนแม้จะไม่ได้ทั้งหมดด้วยข้อจำกัดบางประการที่อาจมีบาง  แต่น่าจะน้อยกว่าการเรียนด้วยรูปแบบอื่นๆ  เนื่องจากการจัดการศึกษาโดยครอบครัว มีความรัก  ความเมตตา และความรับผิดชอบชีวิตทั้งชีวิต ของผู้เรียน   ซึ่งเป็นจุดเด่นสำคัญที่ทำให้การจัดการศึกษาโดยครอบครัวที่จัดโดยพ่อ แม่ หรือ ผู้ปกครองจัดให้แก่ผู้เรียน แตกต่างจากการศึกษาในระบบอื่นๆ  และหากเรามองความรู้ทั้งหมด ใน ๘ กลุ่มสาระการเรียนรู้  เราจะพบว่า ทั้ง ๘ กลุ่มสาระการเรียนรู้เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันทั้งสิ้น และไม่ว่า เราจะเรียนรู้ หรือสนใจเรื่องใด ก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของ ๘ กลุ่มสาระการเรียนรู้ เพียง แต่จะมากจะน้อยไปในกลุ่มสาระการเรียนรู้ใด ก็ขึ้นอยู่กับความถนัด  ความสามารถ และความสนใจของผู้เรียนมีไม่เท่ากัน  ไม่เหมือนกัน ไม่พร้อมกัน จึงทำให้ ผู้เรียนไม่มีความจำเป็นต้องเรียนเรื่องเดียวกัน ในเวลาเดียวกัน และในระดับเดียวกัน และต้องจบเรื่องนั้น เรื่องนี้ ในระดับนั้น ระดับนี้  แต่สิ่งที่เราทุกคนต้องมีตลอดเวลา คือ ความผาสุก  สงบ เย็น ไม่ว่าจะในขณะใด ฉะนั้นหากจะให้การเรียนรู้ เป็นการเรียนรู้ที่เหมาะสมจริงๆ ควรจะตั้งอยู่บนการเรียนรู้ที่ผาสุก  ตลอดเวลาของการเรียนรู้  หากเราไม่แยกการเรียนรู้ออกจากวิถีชีวิตเสียแล้ว (ที่ทุกขณะของชีวิตคือการเรียนรู้) ก็จะทำให้เราสามารถเรียนรู้ได้ตลอดชีวิตเพราะการดำรงอยู่ของชีวิตก็ คือ การเรียนรู้ และ การเรียนรู้ก็  คือ การดำรงอยู่ของชีวิต สำหรับในกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนนั้นก็  คือ การทำประโยชน์ให้แก่ตนเองและผู้อื่น   ฉะนั้น หากเรามีเป้าหมายการเรียนรู้ คือ ความผาสุก สงบ เย็น และเป็นประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่นเสียแล้ว ก็น่าจะเป็น การครอบคลุม และตรงกับวัตถุประสงค์ของการเรียนรู้ทั้งหมด รวมไปถึงสามารถได้ผู้เรียนที่มีคุณลักษณะอันพึงประสงค์ที่ครอบครัว สังคม ประเทศชาติ และโลกต้องการ ไปพร้อมๆ กัน 

อ่านต่อ แผนการจัดการศึกษาของครอบครัว "โชกุน"

• Previous
• Next