ทักษะการเล่นเกมของเด็กยุคใหม่ เป็นเรื่องสำคัญจริงๆ

สืบเนื่องจากคุณลูกชายจับพลัดจับผลูได้ไปสมัครงานโดยบังเอิญ แล้วระหว่างรอผลว่าจะกลายเป็น "คุณครู" หรือเปล่า ฝ่ายผู้จ้างก็ส่งตัวอย่างแผนการสอน และโค้ดสำหรับซอฟต์แวร์ที่ต้องใช้มาให้

ซึ่งมันคือ Minecraft Education Edition

พี่เข้มเอามาเล่นอย่างสนุกสนานมาก คือมันมีรายวิชาต่างๆ มากมาย ตั้งแต่วิชาเคมี ที่เราสามารถประกอบอนุภาคพื้นฐานขึ้นมาเป็นอะตอม เป็นโมเลกุล จนกระทั่งมารวมกันเป็นสารประกอบ แล้วนำมาทำปฏิกริยาต่อได้อีก แค่เล่นก็สนุกแล้ว

แต่ที่พ่อดูแล้วทึ่งมากกว่าเนื้อหาคือ การที่ลูกขยับเมาส์เลือกข้อมูล รวมทั้งบังคับตัวละครในเกมให้ขยับหรือเคลื่อนที่ต่างๆ ได้คล่องชนิดมองไม่ทันว่าจับอะไรเลือกอะไร ..คือเพิ่งมาจับโปรแกรมนี้วันนี้เองนะ ถึงจะเคยเล่น minecraft มาแล้วก็เถอะ

นี่คือนึกภาพไม่ออกเลยว่าจะให้ครูผู้ใหญ่ทั่วๆ ไป โดยเฉพาะที่ไม่มีทักษะในการเล่นเกมมาสอน หรือมาใช้งานโปรแกรมนี้ได้อย่างไร ...อาจจะได้ แต่ก็คงมี learning curve พอสมควร กว่าจะใช้งานได้จริงจัง แต่เด็กใช้เวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็คล่องแล้ว

ก็ชวนให้นึกถึงเนื้อหาการสัมภาษณ์ที่พี่เข้มเล่าให้ฟังคือ "ประสบการณ์ในการเล่นเกม" และ "ประสบการณ์ในการสอน" เรียกว่าขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้เลย

วิธีจัดการเรียนก็ยังมีอีกหลายวิธีครับ ซึ่งอาจไม่ต้องใช้ game เป็นสื่อก็ได้

แต่โดยส่วนตัว อิจฉาเด็กนักเรียนอินเตอร์ยุคนี้มาก เล่นเกม แต่ได้เรียนรู้เรื่องตารางธาตุและการผสมสารต่างๆ ซึ่งปกติเรียนกันม.ปลาย แต่องค์ความรู้เหล่านี้มาอยู่ในเกมอย่างแนบเนียน คือเล่นเกมไปก็ได้เรียนรู้ไปเองอย่างเป็นธรรมชาติได้เลย กว่าจะโต ก็ซึมซับจดจำล่วงหน้าไปได้เยอะแล้ว มีประสบการณ์กับเรื่องนี้ไปเยอะแล้ว

ตะกี้พ่อชวนพี่เข้มผสมสารสองสามตัว สรุปว่ามันระเบิดออกมาได้ด้วย ..แต่เท่าที่เห็น เขาก็ล็อคสูตรเคมีที่อันตรายหลายๆ สูตรไว้ ไม่ใส่เข้ามาในระบบครับ