บทสนทนาแสนประทับใจกับนำทาง : ความสุขนั้น มันอยู่ที่ใจ
ติดต่อลงโฆษณา
Leaderboard in Content 1st
Fixed 1,000 baht/month
Slot 300 baht/month
เตะบอลกับนำทาง

"ความสุขนั้น มันอยู่ที่ใจ" ประโยคแสนเชย ในยุคคำคม ธรรมะเชยๆ เบ่งบาน และยังถูกนำไปใช้ร่วมกับวาทกรรม "พอเพียง" อีกด้วย แต่ก็เอาเถอะอย่างน้อยมันก็เป็น "อกาลิโก" จริงๆ เรื่องมีอยู่ว่าวันนี้ส่งนำทางไปเล่นกับธิลีที่บ้านตั้งแต่ยังไม่เที่ยงแล้วค่อยไปรับกลับตอนเย็น แล้วพอดีว่าวันนี้บ้านธิลีมีแขกเป็นเด็กอีกสองคน วิ่งเล่นกันในบ้านอย่างสนุกสนานมาก และมุกเดิมๆ เลยคือ พอถึงเวลาจะกลับบ้านไม่อยากกลับ ร้องไห้ งอแง และนี่คือบทสนทนาระหว่างนั่งรถกลับบ้านกัน

นำทาง : ถ้าไม่ให้เล่นต่อ ก็ต้องพาไปกรุงเทพฯ เล่นกับน้าโบว์ เล่นกับตา
ป๊า : (ถามชี้นำ) แล้วไม่ชอบอยู่บ้านเหรอ 
นำทาง : นำทางไม่ชอบอยู่บ้าน ป๊ากับแม่ไม่ค่อยได้เล่นด้วย (ช่วงนี้ยิ่งไม่ว่างเพราะต้องเลี้ยงน้อง) ที่ไหนก็ได้ที่มีคนเล่นด้วยตลอดเวลา
ป๊า : (มันบอกว่าพ่อแม่ให้เวลามันไม่พอ ฟังแล้วก็โมโหมัน เพราะว่าเรามั่นใจว่าให้มันได้มากแน่ๆ แต่มันจะเอาตลอดเวลา ก็เลยคิดหาทางคุยไปเรื่อย) งั้นไปโรงเรียนสิ
นำทาง : ไม่เอา โรงเรียนก็ไม่ได้เล่น มีแต่เรียนอย่างเดียว (แต่ยังไม่เคยไปนะ)
 
กลับมาบ้านอีท่าไหนไม่รู้ หาเรื่องคุยกับมันต่อ ยังไม่จบ เนื่องจากหมั่นไส้ที่มันบอกว่ามันมีความทุกข์นัก เป็นบทสนทนาที่ไม่ปะติด ปะต่อเท่าไร ยกเอามาเท่าที่จำได้
 
นำทาง : ก็เอาแบบพี่ธิลี มีคนมาเล่นที่บ้านด้วย วันนี้สนุกมาก ลูกไม่อยากกลับบ้าน
แม่ : ธิลีเค้าก็มีญาติมาเค้าก็ต้องกลับ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว มันก็มีช่วงที่พี่ธิลีต้องเล่นคนเดียวเหมือนกัน เพื่อนๆ ไปโรงเรียนกันหมดก็ต้องเล่นอยู่บ้านคนเดียวเหมือนกัน
ป๊า : อยากให้เธอลองไปเป็นเด็กบ้านอื่นดูบ้างนะ เธอไม่รู้หรอก ไม่เคยเห็นนรก ก็ไม่รู้จักหรอกว่าสวรรค์น่ะมันเป็นยังไง รู้ไม๊ว่าเด็กคนอื่นเค้าไปโรงเรียนกันเกือบทุกวันนะ ไม่ใช่นึกอยากจะไปกรุงเทพฯ แล้วก็ไปได้ อยากจะไปอยู่ไหนเป็นเดือนๆ เลยก็ไปได้ แต่ละเดือนก็มีเวลาพากันไปไหนต่อไหนได้ประจำ แล้วก็ไม่มีหรอกนะ แบบว่าอยู่ก็เรียก "ป๊า อยากไปว่ายน้ำ" แล้วก็พากันไป "อยากเล่นเสก็ต" แล้วก็พากันไป นี่คือแทบจะทุกวันเลยนะ ไม่ใช่สุดสัปดาห์หรือเดือนละครั้ง (ยังไม่รวมกิจกรรมพิเศษที่ทำร่วมกันภายในและภายนอกบ้านอีกสารพัด ไหนจะอาสาสมัคร คนมาร่วมกิจกรรมที่บ้าน ค้างที่บ้านบ้าง มากเสียจนเบียดเวลาเราไปซะจะหมดอยู่แล้ว)
 
นำทาง : อยากไปอยู่อังกฤษ จะได้เล่นเสก็ตน้ำแข็งทุกวัน มีความสุขทุกวัน
แม่ : มันก็ไม่ได้มีให้เล่นทุกวันหรอกนะ น้ำแข็งเนี่ย งั้นต้องหัดพูดภาษาอังกฤษเก่งๆ จะได้ไปได้ สอบเก่งๆ แล้วจะมีคนให้ทุนไปเรียน
ป๊า : อืม จะไปก็ได้ ไปแล้วต้องไปทำงานด้วยนะ ไม่มีใครไม่ทำงานแล้วอยู่ได้กันหรอก โลกก็เป็นแบบนี้แหละ เห็นหรือยังล่ะ
 
นำทาง : โอ๊ย ไม่ต้องพูดแล้ว ฟังไม่รู้เรื่องแล้ว ไม่อยากฟัง (เริ่มหงุดหงิด ร้องไห้ โมโหอีกรอบ)
ป๊า : (คิดขึ้นได้ เลยร้องเพลง เสื้อแห่งความสุข ของ ลานนา คัมมินส์ เป็นเพลงที่แม่ชอบร้องให้ฟังด้วยและนำทางก็กำลังติดอยู่พอดี) ~~~เกิดเป็นพระราชาอยากได้ก็ได้อย่างใจ 
อยากมีแต่สุขไม่ทุกข์ใจแต่หาไม่เจอซักที~~~
นำทาง : (ก้มหน้าร้องไห้อยู่ แต่ก็แอบร้องตาม) ~~ให้โหรช่วยทำนาย โหรบอกต้องทำอย่างนี้~~
ป๊าและนำทาง : ~~~ ให้โหรช่วยทำนายโหรบอกให้ทำอย่างนี้ ก็ใส่เสื้อของผู้วิเศษที่เค้าไม่มีความทุกข์ใดๆ .... คนที่ไม่เคยทุกข์ใจไม่มี ~~~
 
ป๊า : เป็นไงหาเจอไม๊ เสื้อแห่งความสุขน่ะ นำทางลองไปหาดูไม๊ ไปกรุงเทพฯ ไปตราด ไปอังกฤษที่ไหนก็ได้หาให้เจอนะ หามาฝากป๊าตัวนึงด้วยนะ ป๊าอยากมีความสุขตลอดเวลาเหมือนกัน
นำทาง : งั้นต้องหา 4 ตัวเลย ให้แม่ด้วย
ป๊า : แต่จริงๆ แล้ว ป๊าภาวนาขอให้ชาติหน้า ได้เกิดเป็นนำทางล่ะ
นำทาง : อยากเป็นทำไมอ่ะ เพราะว่า "นำทางน่ะ มีแต่ความทุกข์"
ป๊า : เพราะว่าเกิดเป็นนำทางแล้วจะได้เป็นลูกที่พ่อกับแม่ ยินยอมให้ลูกไม่ไปโรงเรียนก็ได้ มีเวลาให้ลูกได้เยอะ อยู่ด้วยกันตลอดเวลา
 
นำทาง : แต่นำทางอยากเกิดเป็น นางเงือกจะได้ว่ายน้ำตลอดเวลา เป็นซินเดอเรลล่า แต่ก็ต้องเจอพี่เลี้ยงใจร้าย เป็นราพันเซล แต่ไม่อยาก ... (อะไรสักอย่างจำไม่ได้)
แม่ : เห็นไม๊ว่าไม่มีใครได้ทุกสิ่งที่ตัวเองต้องการ
ป๊า : ก็ลองไปหาดูนะ เสื้อแห่งความสุข น่ะ ว่าเจอหรือเปล่า
นำทาง : ไม่หาแล้ว หาไม่เจอ ไม่มี เพราะว่า "ความสุข มันอยู่ที่ใจ"
ป๊า : ไม่จำเป็นต้องเชื่อเพลงหรอก ลองไปหาดูนะ พอละ เสร็จแล้ว มาเดี๋ยวเปิดเพลงให้ฟัง
 
เสร็จแล้วก็เปิดเพลง เสื้อแห่งความสุข แล้วก็ช่วยกันร้องเพลงจนจบ ด้วยความรู้สึกที่แฮปปี้มากๆ นำทางอาจจะเข้าใจ "ความสุขนั้น มันอยู่ที่ใจ" ในระดับไหนหรือไม่ไม่รู้ แต่ก็รู้สึกว่าวันนี้ได้บทสนทนาจากการเชื่อมโยงเหตุการณ์จริงกับเพลงความหมายดีๆ และได้ปลูกสิ่งดีๆ ให้เพิ่มขึ้นในใจของนำทางแล้ว วันนี้ประทับใจมากนะ สาวน้อย
 
ปิดท้ายด้วยเนื้อเพลง
 
ศิลปิน : ลานนา คัมมินส์
อัลบั้ม : Happy Trip
เพลง : เสื้อแห่งความสุข
 
เกิดเป็นพระราชาอยากได้ก็ได้อย่างใจ 
อยากมีแต่สุขไม่ทุกข์ใจแต่หาไม่เจอซักที 
ให้โหรช่วยทำนายโหรบอกให้ทำอย่างนี้ 
ก็ใส่เสื้อของผู้วิเศษที่เค้าไม่มีความทุกข์ใดๆ 
 
ทหารของพระราชาออกตามหาแทบพลิกแผ่นดิน 
ไม่พบไม่เจอไม่ได้ยินคนที่ไม่ มีทุกข์ใจ 
เสาะหานับแรมปีผู้วิเศษคนนั้นอยู่ไหน 
ไม่ว่าจะหญิงจะชายก็ล้วนแต่มีความทุกข์ทุกคน 
 
หาเท่าไรหาไม่เจอเสื้อแห่งความสุขนั้นอยู่ไหน 
จะค้นจะหาเท่าไรก็ยังไม่พบไม่เจอสักที 
หาเท่าไรหาไม่เจอคนๆ นั้นเค้าอยู่ที่ใด 
คนที่ไม่เคยทุกข์ใจไม่มี 
 
ก่อนตะวันจะลับปลายนาที่หน้ากระท่อมหลังหนึ่ง 
แว่วเสียงถ้อยคำพร่ำรำพึงขอบคุณชีวิตแสนดี 
เมื่อหิวก็แค่มีกินเมื่อหลับก็นอนฝันดี 
แค่นี้ก็มีความสุขวันนี้ไม่มีความทุกข์ใดๆ 
 
ทหารของพระราชาเสาะหามาทั้งแผ่นดิน 
เพิ่งพบเพิ่งเจอเพิ่งได้ยินคนที่ไม่มีทุกข์ใจ 
เหล่าทหารของพระราชาจึงกระแทกประตูเข้าไป 
ได้พบเพียงชายยากไร้ไม่มีแม้เสื้อติดกายสักตัว 
 
หาเท่าไรหาไม่เจอเสื้อแห่งความสุขนั้นอยู่ไหน 
จะค้นจะหาเท่าไรก็ยังไม่พบไม่เจอสักที 
หาเท่าไรหาไม่เจอความสุขนั้นมันอยู่ที่ใด 
ลืมว่ามันอยู่ที่ใจตรองให้ดี
 
โทบี้ แขกจากสวิสมาพักบ้านำทาง

by Unnop on Nov 27, 2012

Posted in ไม่มีหมวดหมู่

ป้ายคำค้น

ในหมวดเดียวกัน
ป้ายคำค้นเดียวกัน

โปรเจ็กต์ของผู้แต่ง